به گزارش پایگاه خبری معدن نیوز، بهرام سبحانی در مراسم آغاز بکار دومین کنفرانس آهن و فولاد ایران (متال بولتن) برگزاری این کنفرانس در اصفهان را باعث هموار شدن مسیر دستیابی به اهداف دانست و گفت: این نشست‌ها باعث می‌شود تا شرکت‌های خارجی بیش از پیش با ظرفیت‌های ایران آشنا شده و زمینه روابط بین‌المللی فراهم می‌شود.
وی افزود: تولید فولاد ایران در سال ۲۰۱۵ میلادی حدود ۱۶٫۱ میلیون تن و میزان مصرف آن در کشور در زمان یاد شده حدود ۱۸٫۷ میلیون تن بوده است و پیش‌بینی می‌شود این رقم تا سال آینده به ۲۰ میلیون و تا سال ۱۴۰۴ به ۳۵ میلیون تن در سال برسد.
وی با اشاره به روند رو به رشد صادرات فولاد و روند کاهشی واردات فولاد در ایران از سال ۲۰۰۷ میلادی تا ۲۰۱۵ گفت: امسال تراز تجارت فولاد ایران به طور قطع مثبت و ایران صادرکننده خالص فولاد خواهد شد و صادرات از واردات فولاد در کشور پیشی خواهد گرفت.
مدیرعامل شرکت فولاد مبارکه اصفهان همچنین با بیان اینکه ایران در حال طی کردن مسیر توسعه تا سال ۱۴۰۴ است، افزود: بر اساس برنامه‌های سند چشم‌انداز تا افق ۱۴۰۴ سرانه مصرف فولاد در کشور باید به ۳۵۰ کیلو در سال برسد یعنی مصرف داخلی با توجه به پیش‌بینی جمعیت یکصد میلیون نفری به ۳۵ میلیون تن و صادرات فولاد به ۲۰ میلیون تن خواهد رسید.
وی سرانه مصرف فولاد در زمان حاضر در کشور را ۲۳۷ کیلوگرم اعلام و تصریح کرد: این رقم در کشور توسعه یافته‌ای مانند کره جنوبی یک‌هزار کیلوگرم است.باید در نظر داشت سرانه مصرف فولاد یکی از شاخص‌های توسعه در جوامع است بطوریکه تا کمتر از یکصد کیلوگرم در سال برای کشورهای کمتر توسعه یافته، بین یکصد تا ۳۰۰ برای کشورهای در حال توسعه و بیش از ۳۰۰ کیلوگرم برای کشورهای توسعه یافته است.
مدیرعامل فولاد مبارکه گفت: میزان مصرف فولاد در منطقه خاورمیانه ۵۳ میلیون تن در سال است که ۳۰ میلیون آن وارداتی است، بنابراین ایران به عنوان بزرگترین تولیدکننده فولاد در این منطقه می‌تواند نقش به سزایی در تأمین این نیاز داشته باشد و این موضوع توسعه صنعت فولاد را در ایران توجیه می‌کند.
سبحانی با اشاره به برخورداری ایران از دانش فنی تولید فولاد در زمینه‌های ساخت تجهیزات، طراحی و ساخت واحدهای فولادی و نیروی تحصیل‌کرده، افزود: ایران اکنون ۲۸ میلیون تن ظرفیت آماده به کار در تولید فولاد دارد.
به گفته وی اکنون طرح‌های توسعه تولید فولاد کشور با ظرفیت ۲۱ میلیون تن به خوبی در حال اجراست و به زودی به چرخه تولید کشور اضافه می‌شوند.
سبحانی همچنین با اشاره به چالش‌های موجود در بخش تولید فولاد اظهار کرد: چگونگی استخراج و فرآوری سنگ آهن، آب، حمل‌ونقل، منابع انرژی و هزینه تمام شده از جمله این چالش‌ها است.
وی در بخش دیگری از سخنان خود به ظرفیت‌های موجود در فولاد مبارکه اشاره کرد و افزود: این کارخانه، بزرگترین تولیدکننده آهن اسفنجی دنیا با ۱۲ میلیون تن در سال و بزرگترین تولیدکننده ورق‌های فولادی در خاورمیانه و شمال افریقاست.
وی با بیان اینکه شرکت فولاد مبارکه یک درصد از تولید ناخالص داخلی (GDP) و ۵ درصد تولید ناخالص داخلی بخش صنعت را به خود اختصاص داده است، اظهار کرد: این شرکت حدود ۵۰ درصد از فولاد کشور را تولید می‌کند و همین سهم را تا سال ۱۴۰۴ حفظ خواهد کرد.
وی با تأکید بر این که ظرفیت تولید گروه فولاد مبارکه تا ۱۴۰۴ به ۲۵ میلیون تن می‌رسد. تصریح کرد: از ابتدای سال آینده ظرفیت تولید فولاد مبارکه به ۱۰٫۳میلیون تن می‌رسد.
وی با اشاره به بهره‌برداری از سایر طرح‌های توسعه در فولاد مبارکه خاطرنشان کرد: به‌زودی حدود ۱٫۸میلیون تن به ظرفیت تولید کارخانه اضافه می‌شود.
سبحانی در بخش دیگری از سخنان خود با مهم خواندن مسئله تأمین گندله و آب مورد نیاز برای واحدهای تولیدی در دست احداث و همچنین حمایت‌های مالی گفت: علاوه بر این موارد باید از همین الان به فکر تأمین شبکه مناسب حمل‌ونقل محصولات، تأمین انرژی، بازارهای هدف صادراتی محصولات تولید شده در کارخانجات در دست احداث باشیم. به خاطر داشته باشیم تنها در صورت ایجاد بالانس در زنجیر فولاد می‌توانیم افق روشنی در تولید فولاد داشته باشیم، در غیراینصورت مصرف‌کننده شمش در کارخانه نورد انتظار قیمت پایین تری از تولیدکننده شمش دارد و همینطور تولیدکننده شمش انتظار قیمت پایینتر سنگ آهن از معدن را دارد.، بنابراین اگر زنجیره تولید کامل نباشد همچنان با چالش بزرگی در این زمینه مواجه خواهیم بود.به نظر می‌رسد اگر مالکیت خطوط تولید که به‌صورت مجزا در بخش زنجیره فولاد قرار دارند با یکدیگر ادغام شوند و کل زنجیره در یک مالکیت قرارگیرد یعنی از سنگ آهن تا نورد پراکندگی نداشته باشیم آنوقت ارزش افزوده در همه بخش‌ها حاصل خواهد شد، بنابراین قرارگرفتن کل زنجیره فولاد در یک مالکیت ارزش افزوده و آرامش بیشتری ایجاد می‌کند.
بحث بعدی مسئله پول و نقدینگی است که اکنون شرایط خوبی فراهم شده است تا شرکت‌ها و سرمایه‌گذاران خارجی نسبت به سرمایه‌گذاری در کشور رغبت بیشتری نشان دهند.علاوه بر این اکنون بیش از هر زمان دیگر باید به فکر کاهش هزینه‌های تولید باشیم تا بتوانیم در این بازار رقابتی محصولات کیفی خود را عرضه کنیم ضمن اینکه باید به بازاریابی برای محصولات فعلی و آینده نظر بیشتری داشته باشیم و با نگاه صادراتی و بازاریابی داخلی و خارجی به فکر تکمیل طرح‌ها و تولید بیشتر باشیم.
